Hoe Ornithopters Vliegen

De positieve mal van de romp
Voor een precieze bevestiging van de mechanische - en vleugelbevestiging wordt vanaf het begin de positie van de spanten en de vleugelslagassen vastgelegd. Aan het schouderstuk worden rechts en links nog de gedraaide profielspindelhelften aangepast.

Gereed gekomen positieve rompvorm
met de negatieve vormen van de afsluitplaten van de romp. Voor het bevestigen van de staart wordt later achterin de romp een conische buis gestoken.

De negatieve mal van de romp
De negatieve mal en de romp zelf worden op de gebruikelijke GFK-bouwwijze vervaardigd.

Rompversterking
Zonder vleugelaansluitwalsrollen is in het zijaanzicht van de romp de diepe insnijding in de rompcontour duidelijk te herkennen. Ter versterking in dit gebied wordt tezamen met de hoofdspanten zowel links als rechts en sterke CFK-buis geplaatst.Deze buizen lopen van voren naar achteren zeer slank langs de rompwand. De romp krijgt daardoor een grote torsiestijfheid. He middendeel is hier klaar voor het plaatsen van het chassis met het aandrijfmechanisme.

De romp is gereed

Vergelijking van de afmeting
Wegens zijn kleinere aandrijfmechanisme kon de EV8 met een relatief slankere romp uitgevoerd worden. Het model heeft daardoor een lager totaalgewicht en is gemakkelijker te hanteren.

Komplete romp
Het maken van de romp is relatief arbeidsintensief.

Bij de EV8 moet een elektrische regelaar de instandhouding van de optimale krachtvlucht waarborgen. Deze moet bij het stijgen tijdens de krachtvlucht de stroomonderbreking wegens een te lage vliegsnelheid verhinderen. De neiging van de vliegbaan wordt dan alleen nog door de trekkracht c.q. de slagsnelheid beïnvloed. Meer of minder trekkracht leidt tot meer of minder stijgen. Een afstandsbediening van de hoogteroer is dan niet meer nodig in de krachtvlucht.

Regelaar
Deze toerenregelaar wordt bij helikopters met een verbrandingsmotor toegepast. De regeleigenschappen hebben zich ook in de hier toegepaste regelkring duidelijk bewezen.

Sensor
Als snelheidsmeter wordt de schoepenradsensor uit een snelheidsmeter van deltavliegers gebruikt. Deze is is ontwikkeld voor draadloze overdracht van het toerental (Type Skywatch, van Zwitsers fabrikaat). Hier wordt door het schoepenrad een kleine magneet rondgedraaid. Het toerental van de magneten wordt dan met de sensor van de heliregelaar afgetast, die op die manier het rotortoerental meet.

Het gewenste toerental c.q. de gewenste vliegsnelheid laat zich via de regelaar door de afstandsbesturing instellen en daarmee externe invloeden wegregelen. Voor het testen wordt de schoepenradsensor met behulp van een magneet aan het eind van een elektromotoras bevestigd is op het gewenste toerental gebracht.

Phygoïde
De bij vrijwel iedere glijvlucht voorkomende langzame schommeling van de vliegsnelheid (naar phygoïde zie externe link 1) kan met de elektrische regeling vermeden worden. Het model vliegt zijn instelhoek alsof het langs een glijbaan beweegt. Ook mislukte handstarts met aanvankelijk ongunstige glijhoeken vormen geen probleem meer. Het model stelt zich direct in op de door de ingestelde snelheid bepaalde glijhoek. Landen kan men echter het beste met een uitgeschakelde regelaar uitvoeren.

Door ervaring met de EV-modellen werd er een reeks nieuwe slagvleugelconstructies ontwikkeld, waaruit de aëro-elastisch gestuurde slagvleugel met gewrichten van de EV8 is ontstaan.

Eerste glijvluchtpogingen
verliepen naar tevredenheid. Ook werden er hoogtestarts uitgevoerd.

De testen van de glijvlucht met de EV8 werden in 2003 met succes afgesloten. Bij de eerste slagvluchttest wilde het model door een bedieningsfout niet met vleugelslag vliegen. In plaats daarvan werd er een mislukte landing gemaakt waarbij de vleugelligger is gebroken.